مطالعه جمعیت شناختی تاثیر جوان همسری بر ازدواج دختران

هدف این مقاله مطالعه تاخیر در ازدواج مردان و الگوهای همسرگزینی سنی آن ها و اثر آن بر تاخیر در ازدواج و افزایش ریسک تجرد زنان است. برای اجرای این پژوهش از داده های آمارگیری اقتصادی - اجتماعی خانوار در سال 1380 استفاده شد. ایده اصلی این مقاله بر این نکته استوار شده است که علاوه بر مسائلی از جمله مضیقه ازدواج، که به عنوان مشکل ازدواج جوانان ذکر شده اند، عامل دیگری نیز بر بازار ازدواج اثرگذار است و آن شیوه های همسرگزینی سنی است. این مقاله نشان می دهد که هرچه سن مردان در اولین ازدواج افزایش یابد، سن ازدواج زنان نیز افزایش خواهد یافت و هر چه سن مرد افزایش می یابد فاصله سن ازدواج زن و مرد بیشتر می شود. به گونه ای که تحلیل ها نشان می دهد که جوان همسری در میان مردان در جدیدترین نسل ها به میزانی حدود 67 درصد شایع تر از همسن همسری و بزرگ همسری است. یافته ها به طور واضح نشان می دهد که تاخیر در ازدواج مردان با کاهش تقاضای ازدواج در سنین پایین تر، از یک سو به تاخیر در ازدواج دختران و از سوی دیگر با توجه به تمایل مردان به ازدواج با زنان جوان تر و کاهش جالب توجه احتمال ازدواج زنان در سنین بالاتر، می تواند به افزایش ریسک تجرد در میان دختران منجر شود.